Het hebben van een rolmodel of ideaalbeeld kan je motivatie een boost geven. Maar het kan er ook voor zorgen dat je doelen nastreeft zonder dat je de volledige context kent of er een verkeerd verwachtingspatroon op na houdt. Fitheid is geen Ikea-materiaal met heldere instructies. Het is een individueel proces. En als je dat niet in je achterhoofd houdt, zou je nog wel eens flink op je neus kunnen kijken.

What you see is what you get?

Of toch niet. De communicatiekanalen van tegenwoordig lenen zich uitstekend voor het naar buiten brengen van de facetten die mensen naar buiten willen brengen. En daar zit het grootste risico: je ziet alleen wat mensen willen dat jij ziet. Van zorgvuldig genomen (of gefotoshopte) foto’s waarop dat ene ‘kwabje’ is weggewerkt en lijnen worden aangezet, tot die ene perfect shot uit misschien wel honderden  en goed voorbereide en heroverwogen berichten.

Achter die uiterlijke wereld, is ook jouw rolmodel maar een mens; iemand met sterke en zwakke kanten, onzekerheden, struggles, uitdagingen en ups & downs. Heel veel van het proces dat iemand doorloopt zie je dus niet. Van uren aan training worden enkel bepaalde momenten vastgelegd en van de 24 uur in een dag zie jij enkele minuten. Laat je daar niet door (mis)leiden.

Steeds vaker is het zo dat er ook #realtalk naar buiten komt. Maar ook dan blijft het realtalk waarvan iemand wil dat jij die hoort. Er blijft altijd onderscheid tussen wat de buitenwereld zit en wat er ‘behind the scenes’ gebeurd. Het is een tipje van de ijsberg: een verzameling van momentopnames. Kortom: wat je ziet is in heel veel opzichten slechts een beperkte weergave. Baseer je jouw doelen en verwachtingen op dat ideaalbeeld, dan mis je een groot gedeelte van de context.

Wat er nog meer achter jouw ideaalbeeld schuilgaat

Los van het bewerkeliljke karakter van met name de online wereld, schuilt achter al die rolmodellen en ideaalbeelden vaak een complex netwerk van belangen en deals. Bekende sporters, maar ook influencers worden bijvoorbeeld veelal gesponsord door bedrijven die hun producten via die weg aan de man (of vrouw) brengen. Waarom denk je dat RedBull connecties heeft met onder andere de racewereld en de Wings for Life run? Waarom zie je bij merken als My Protein en Gymshark (bijna) alleen maar fitte mensen, zoals Noah Olsen, die gesponsord worden door het merk? En waarom zoeken merken als FitAid connecties en deals met Games atleten?

De achterliggende gedachte is simpel: mensen geloven het eerder wanneer iemand met behoorlijk wat credentials lovend over producten spreekt dan wanneer de verkoper dit zelf zou doen. Ze creëren een beeld waarin de jouw rolmodel, diegene waarmee jij je identificeert, gebruik maakt van hun producten. Jouw rolmodel moet daarvoor aan bepaalde eisen voldoen. En dat is het beeld dat jij te zien krijgt.

Hoe vaak heb jij jezelf erop betrapt dat je het gebruik van een bepaald product of supplement bent gaan overwegen omdat jouw rolmodel het ook gebruikt en het dus ook wel zal bijdragen aan de doelen die jij nastreeft?

Hét programma voor …. [fill in the blanks]

Je ziet tegenwoordig ook steeds vaker dat bekende sporters en influencers hun eigen programma lanceren. Eat like… Train with… etc. Hét programma dat jou uiteraard gaat helpen om net zo fit, sterk of strak te worden als zij.

Zulke programma’s op zich hebben niet altijd een verkeerde intentie, maar ze dekken vaak maar 1 deel van het geheel. Net zoals bij de media van tegenwoordig mist dus een groot gedeelte van de context. Ga je met zo’n programma aan de slag, realiseer je dan dat het maar een klein deel van de puzzel is voor je eigen doelen.

Je kunt eten of trainen als jouw rolmodel, maar jouw lichaam is anders dan dat van hem of haar. En dat geldt ook voor aspecten als: je sociale context, je werk, je gezinsleven,  je stresslevels, je slaappatroon, de tijd die je kunt investeren, je verleden, je genen, je ervaring etc. Inderdaad: het bouwpakket van Ikea is eerder een op maat gemaakt prachtstuk. Context dus!

Blind voor eigen progressie

Een combinatie van al dit soort aspecten maakt het vaak moeilijk om realistische verwachtingen te hebben wat betreft je eigen proces. En dat is nu juist zo belangrijk. Jij werkt aan een lichaam waar jij je zelfverzekerd en goed in voelt, of traint toe naar een prestatie die jouw trots maakt. Dat iemand jou daarin inspireert of fungeert als rolmodel is niet erg. Maar besef: jij bent jij. Staar je dus niet blind op datgene wat je ziet bij jouw rolmodel en besef dat je alleen maar ziet wat aan de buitenkant zichtbaar is.

Wil je realistisch kijken naar je eigen progressie dan is het belangrijk om helder in kaart te brengen wat nodig is om jouw fysieke doelen te realiseren binnen jouw eigen context. Vervolgens kun je de overweging maken of het voor jou ook daadwerkelijk realiseerbaar en de moeite waard is.

Wanneer je continu bezig bent met het afzetten van je eigen proces tegen de fitheid van je ideaalbeeld, zie je vaak het belangrijkste over het hoofd: je eigen progressie. In plaats van eindeloze discussies met je spiegelbeeld, omdat jij nog lang niet op het niveau van je rolmodel presteert, kun je dus beter focussen op je eigen proces.